AAN ALLES KOMT EEN EINDE

Helaas is de dag aangebroken dat we weer naar huis moeten. Hoewel het toch ook wel weer lekker is om naar huis te gaan. Alleen moeten we om 10:00 uur ons huis verlaten en vliegen we pas om 19:40. We moeten ons dus nog even zien te vermaken voordat we naar het vliegveld gaan. Na de boel ingepakt en opgeruimd te hebben, starten we voor de laatste keer met een ontbijtje bij de Cracker Barrel. Het is weer heerlijk, de eitjes, (extra!) bacon, pannekoekjes en zelfs de oatmeal van Monique (heavy on the cinnamon!) smaakt prima. We doen ons best om langzaam te ontbijten, maar lopen toch 11:00 al weer de deur uit. Tijd voor een lekkere koffie van de Starbucks, want één ding is niet lekker bij Cracker Barrel en dat is de koffie. We nestelen ons in een hoekje van de Starbucks en zitten hier eigenlijk wel prima. Iris klapt haar laptop open en de rest doet gewoon een spelletje jokeren.

We vermaken ons hier dus prima tot een uur of één. Dan lopen we een paar deuren verder op Posner Park en gaan we naar de bioscoop. Monique en Susan gaan naar Hotel Transsylvania (deel 4 of zo) en Richard en Iris naar Mission Impossible (deel 5 of 6, geloof ik) in IMAX. De bioscoop is nog wat luxer dan in Nederland, met verstelbare leren fauteuills.

Nadat Tom Cruise de wereld gered heeft is het vier uur en tijd om naar het vliegveld te gaan. We leveren (snif) de auto in bij Alamo en krijgen het ‘0-bonnetje’. Alles in orde dus. We zijn snel door de baggage drop off heen en eten wat (lekkere wrapjes) bij Outback in de vertrekhal. Orlando huilt met ons mee dat we vertrekken, want het komt met bakken uit de hemel. En dit heeft ook wat gevolgen voor onze reis. Uiteindelijk vertrekken we ongeveer twee uur later dan gepland, maar hiervan maken we in de lucht weer een uur goed. Het is trouwens wel een bumpy ride met veel turbulentie. Overigens was Susan ineens overgeboekt naar een andere stoel, 13 rijen naar voren. Dit bleek een upgrade naar Comfort+ te zijn, dus dat hebben we lekker zo gelaten. Lekker wat extra beenruimte voor Richard, want Susan wilde niet alleen zitten. De meesten van ons hebben toch aardig kunnen slapen en na de heerlijke maaltijden landen we dus een uurtje te laat op Schiphol. Begin van de middag draaien we de sleutel weer om in Armhem en zijn we weer lekker thuis. En met 28 graden kunnen we lekker wennen en bijkomen van deze heerlijke vakantie.